W dniu 1 stycznia 2019r. weszła w życie nowa ustawa o kosztach komorniczych, która wprowadziła bardzo istotne z punktu widzenia wierzyciela zmiany dotyczące zasad naliczania przez komorników opłat i wydatków. Najważniejsza regulacja wprowadzona została art. 29 ust. 1 w/w ustawy, zgodnie z którym w razie umorzenia egzekucji na wniosek wierzyciela lub z powodu przyczyn wskazanych w art. 824 § 4 kpc (bezczynność wierzyciela) wierzyciela obciąża opłata stosunkowa w wysokości 5% wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwowania. Z bezczynnością wierzyciela mamy do czynienia wówczas, jeżeli w ciągu sześciu miesięcy wierzyciel nie dokonał czynności potrzebnej do dalszego prowadzenia postępowania (np. nie odpowiedział na wezwanie komornika, w szczególności nie uiścił zaliczki egzekucyjnej) lub nie zażądał podjęcia zawieszonego postępowania.

Reasumując, w obecnym stanie prawnym:

  • bezczynność wierzyciela,
  • wycofanie sprawy od komornika i wnioskowanie o umorzenie postępowania egzekucyjnego

będą skutkowały koniecznością poniesienia dodatkowej opłaty, która wynosi aż 5% dochodzonego roszczenia.

Jedynie w przypadku, gdy wniosek wierzyciela o umorzenie egzekucji zostanie zgłoszony przed doręczeniem dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu egzekucji, opłata wyniesie (zamiast 5%) 100 złotych. W praktyce jest to bardzo krótki termin dla wierzyciela.

Ustawodawca przewidział jeden wyjątek od zasady obciążania wierzyciela opłatą za wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego, a mianowicie wówczas, gdy wierzyciel wykaże, że przyczyna umorzenia postępowania egzekucyjnego wiąże się ze spełnieniem świadczenia przez dłużnika w terminie miesiąca od dnia doręczenia dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu egzekucji albo z zawarciem w tym terminie porozumienia między wierzycielem a dłużnikiem dotyczącego sposobu lub terminu spełnienia świadczenia. W takiej sytuacji opłata obciąża dłużnika.

Drugą ważną zmianę wprowadza przepis art. 29 ust. 4 ww. ustawy, zgodnie z którym jeżeli egzekucja nie zostanie wszczęta w terminie do dwóch lat od daty powstania tytułu egzekucyjnego (tj. daty wydania orzeczenia przez sąd – wyroku, nakazu zapłaty), umorzenie jej z każdej innej przyczyny niż na wniosek wierzyciela lub wskutek bezskuteczności wiązać się będzie z koniecznością poniesienia przez wierzyciela opłaty w wysokości 150 złotych. W praktyce opłata będzie należna komornikowi zawsze wówczas, gdy w sprawie skierowanej do komornika po upływie 2 lat od uzyskania orzeczenia w sprawie egzekucja okaże się bezskuteczna (dotyczy to również spraw ponownie kierowanych do postępowania egzekucyjnego). Reasumując, należy jak najszybciej wszczynać egzekucję, aby uniknąć konieczności ponoszenia ww. opłaty. Opłata taka nie zostanie naliczona tylko w razie zakończenia postępowania egzekucyjnego (spłaty całego długu).

Dodatkowo zgodnie z nowymi regulacjami w razie oczywiście niecelowego wszczęcia postępowania egzekucyjnego lub wskazania we wniosku o wszczęcie egzekucji osoby niebędącej dłużnikiem, komornik obciąży wierzyciela opłatą stosunkową w wysokości 10% egzekwowanego świadczenia (art. 30 ustawy o kosztach komorniczych).

Postanowienia opisane wyżej stosuje się do postępowań będących w toku, czyli również do spraw, w których wniosek o wszczęcie egzekucji został złożony przed 1 stycznia 2019r., a postępowanie z tego wniosku dalej się toczy.

Nowe regulacje niewątpliwie łączą się z koniecznością dokładnego monitorowania przez wierzyciela toku postępowania egzekucyjnego, w szczególności reagowania na wezwania komornika. Ponadto skierowanie sprawy do postępowania egzekucyjnego musi łączyć się z ustaleniem przez wierzyciela, czy:

  • wyklucza ewentualne wycofanie sprawy od komornika w toku prowadzenia egzekucji z uwagi na opłatę dodatkową w wysokości 5% roszczenia pozostałego do zapłaty,
  • nie upłynął dwuletni termin od daty wydania orzeczenia w sprawie.

Niniejsza informacja nie stanowi porady prawnej ani podatkowej. Kancelaria nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie informacji w nim zawartych bez wcześniejszego zasięgnięcia opinii Kancelarii.