W dniu 9 kwietnia 2015 r. Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji. Powyższa nowelizacja wprowadziła istotne zmiany przesłanek odmowy przyjęcia sprawy egzekucyjnej przez komornika, którego wyboru dokonał wierzyciel. Zamysłem ustawodawcy było wsparcie dla mniejszych kancelarii, zwiększenie skuteczności egzekucji oraz demonopolizacja większych kancelarii komorniczych, gdyż w ocenie ustawodawcy wielkie kancelarie komornicze są mniej skuteczne niż te małe, a jednak to właśnie do tych większych trafia  większość spraw.

W myśl art. 8 ust. 5 i nast. ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (dalej: „Ustawa) wierzyciel ma prawo wyboru komornika na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem spraw o egzekucję z nieruchomości oraz spraw, w których przepisy o egzekucji z nieruchomości stosuje się odpowiednio. W przypadku wyboru komornik działa poza obszarem swojego rewiru komorniczego. Komornik wybrany przez wierzyciela nie może odmówić wszczęcia egzekucji, wykonania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia lub podjęcia innych czynności wchodzących w zakres jego ustawowych zadań, jeżeli byłyby prowadzone w obszarze właściwości sądu apelacyjnego obejmującego jego rewir.

Jednakże nowelizacja w art. 8 ust. 8 Ustawy uzależniła możliwość przyjęcia sprawy spoza rewiru komornika od skuteczności prowadzonych przez niego spraw. Od dnia 8 listopada 2015 r., komornik zobligowany jest do odmowy przyjęcia sprawy, jeżeli:

  • w zakresie prowadzonych przez niego egzekucji zaległość przekracza sześć miesięcy;
  • wpływ wszystkich spraw w danym roku przekroczył 5000, a skuteczność w zakresie prowadzonych przez niego egzekucji w roku poprzednim nie przekroczyła 35%.

Z kolei od dnia 1 stycznia 2016 r. komornik odmówi przyjęcia sprawy również, gdy wpływ wszystkich spraw do jego kancelarii w danym roku przekroczy 10 000.

Uściślając, obowiązująca od dnia 8 listopada 2015 r. nowela nie zakazuje wierzycielowi dokonania wyboru komornika, natomiast nakazuje komornikowi wybranemu przez wierzyciela wydanie postanowienia o odmowie wszczęcia egzekucji, wykonania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia lub podjęcia innych czynności wchodzących w zakres jego ustawowych zadań w przypadku, gdy spełniona zostanie któraś z powyższych przesłanek.

Reasumując, po nowelizacjach wierzyciel – przed dokonaniem wyboru komornika – winien w pierwszej kolejności ustalić, czy dany komornik będzie mógł przyjąć jego sprawę. Jest to istotne, gdyż w niektórych przypadkach odmowa wszczęcia egzekucji bądź zabezpieczenia może się wiązać z negatywnymi (finansowymi) konsekwencjami dla wierzyciela, gdyż dłużnik w międzyczasie może wyzbywać się majątku.

Niniejsza informacja nie stanowi porady prawnej ani podatkowej. Kancelaria nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie informacji w nim zawartych bez wcześniejszego zasięgnięcia opinii Kancelarii.